Η
επέμβαση γίνεται στο κτίριο της ιατρικής στον χώρο της πανεπιστημιούπολης στο
κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Ένας
αστικός όγκος, στη μέση της πόλης, αργοπεθαίνει. Ένα πενταώροφο κτίσμα που
προοριζόταν για κέντρο αποκατάστασης αλλά έμεινε στην μέση. Στην παρούσα φάση
το πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης αξιοποιεί το υπόγειο και ισόγειο επίπεδο δίνοντας
του την χρήση του parking.
Η
πρόταση στοχεύει στην αξιοποίηση του συνολικού όγκου και επιδίωξή της είναι η μετατροπή του νεκρού
μπετονένιου όγκου σε ένα πράσινο χώρο ζωής και πολιτισμού.
Εσωτερικά,
οι επεμβάσεις είναι ελάχιστες. Ξύλινα τραπεζοκαθίσματα τοποθετούνται σε όλα τα
επίπεδα και μετατρέπουν τον χώρο σε χώρο ανάγνωσης, προβολών και συγκέντρωσης
ανάλογα με την περίσταση.
Στις
τρεις όψεις, στο επίπεδο +3.00 περιμετρικά του κτιρίου και πάνω στο φέροντα
οργανισμό τοποθετούνται ζαρντινιέρες στις οποίες φυτεύονται αναρριχώμενα φυτά.
Στα ανώτερα επίπεδα, περιμετρικοί φράχτες έχουν τοποθετηθεί κατάλληλα ώστε να
στηρίζουν τα φυτά και επιτρέπουν στο κτίριο να πρασινίσει
κατακόρυφα.
Ο
σχεδιασμός της τέταρτης όψης, της Νότιας, που έχει θέα στην πόλη προκύπτει από
διαφορετική φιλοσοφία. Στόχος του σχεδιασμού είναι η διατήρηση της θέας. Οι
επεμβάσεις είναι συγκεκριμένες, και σκοπό έχουν να εμπλουτίσουν το κτίριο και
όχι να το αλλοιώσουν. Υαλοπετάσματα τοποθετούνται σε διαφορετικά ύψη ανάλογα με
το επίπεδο ωστέ να προστατεύουν τον χρήστη αλλά παράλληλα να του δίνουν την
ευκαιρία να παρατηρήσει την πόλη. Ανάμεσά τους, είδικές κατασκευές, με
μεταλλικό σκελετό και ξύλινη επένδυση, δημιουργούν εξώστες όπου ο χρήστης
μπορεί να αποσυρθεί και να χαλαρώσει σε πιο ιδιωτικό περοβάλλον.
Τέλος
το δώμα έχει φυτευτεί και λειτουργεί σαν ένα οριζόντιο πάρκο έτοιμο να
υποδεχτεί μεγαλύτερες εκδηλώσεις.